U subotu je u Narodnoj biblioteci ,,Dositej Obradović” Novi Pazar, održana promocije knjige Ahmeda Bihorca ,,Zastupljenost romana u nastavnim programima za osnovnu i srednju školu”.
,,Ja sam istraživao nastavne programe iz 19. vijeka, 20. vijeka i prve decenije 21. vijeka, pokušavajući da prodrem u nastavne programe i da otkrijem tretman, odnosno, situiranje romana u tim nastavnim programima, u zavisnosti da li su autori tih nastavnih programa bili stručnjaci praktičari, ili su to bili političari,i ja to u knjizi i iznosim, iznosim podatke o tim nastavnim programima. Imali smo, recimo, perioda kada su nastavni programi imali po 12 ili 13 romana, što je mnogo za jednu školsku godinu, za djecu. Umjesto klasika iz književnosti, imali smo govore političara, recimo, naročito je to bilo u socijalizmu, a ja sam u knjizi napisao da sam protiv političkih govora, u nastavnim programima. Maternji jezik se najbolje uči na primjerima domačih pisaca, dajem u knjizi uputstva, da se nastavnici, praktičari, sa iskustvom, prisjete šta su učili na fakultetu, i naravno nastavnici koji su taj mladi nastavni podmladak, da vide na koji način treba pristupiti romanima, šta treba da sadrži jedan nastavni program i koja su to metodička uputstva za interpretaciju romana i kako i na koji način to treba realizovati”, rekao je Bihorac.
Na promociji su, pored autora, govorili i prof.dr. Sait Kačapor, prof.dr. Hivzo Gološ, dr. Nataša Kljajić i dr. Valentina Vukmirović Stefanović.
,,Mislim da je jako značajno i važno da neko sistematično i pregledno jasno pisano predstavi razvoj, planiranja i nastave romana u domaćoj obrazovnoj javnosti, u proteklih stotinak godina, i da prikaže, zapravo, koliko to nije sistematično rađeno, koliko je to rađeno ili po ličnom ukusu, ili je rađeno po nekim političkim i dnevnim kriterijumima, i koliko se zapravo veoma često mijenjala nastava književnosti, nastava romana u proteklo vrijeme. Ako kažemo da je 1811. godine izašao prvi nastavni plan i program , i da se tamo do 1900. četrdeset puta mijenjao, mi u stvari imamo jedan potpuni književni diskontinuitet, i ono što je najvažnije, gubljenje svijesti o tome koliko zapravo obim i neadekvatnost sadržaja tjeraju učenike od čitanja, odnosno stvaraju tu programsku krizu čitanja. Naše je negde kao nastavnika, a ja sam prevashodno nastavnik, neko ko se bavi tumačenjem književnosti da privolimo djecu knjizi i da se djeca ne plaše knjige, da ne traže prečice, poput onih interpretacija ili chatgpt-ja, u jednom složenom zadatku, gdje nažalost naše planove i programe kreiraju ljudi koji nemaju dodirne tačke sa nastavnom praksom, odnosno, gdje mi praktičari nismo dovoljno pitani. Smatram da je potrebno više uključiti metodičare, više uključiti ljude iz prakse, kako bismo uopšte izbegli haotičnu obrazovnu situaciju u kojoj živimo, te je doveli u neki smisao i neki red”, rekla je Kljajić.
Narodna biblioteka ,,Dositej Obradović” Novi Pazar, još jednom u nizu je prepoznala talenat i značaj autora i knjige, te kao i prethodnih godina, pružila pomoć i podršku u promoviranju romana, ali i odigrala izdavačku ulogu.
